wijze van tijdrekening.
wijze waarop men de jaren telt om de tijd te berekenen, te weten vanaf het tijdstip of het gebeuren dat de betreffende cultuur als uitgangspunt hanteert en volgens de daar geldende periode-indelingen; wijze van tijdrekening.
Voorbeelden:
Volgens de Chinese jaartelling is 1996 het Jaar van de Muis.
Meppeler Courant, 1996
Onze christelijke jaartelling is ingevoerd in de zesde eeuw in Rome. Aangezien men in Europa toen het getal nul nog niet kende was het eerste jaar dus het jaar 1. Het gevolg was dat de eerste eeuw werd afgerond met het jaar 100, en niet met het jaar 99. Om dezelfde reden eindigt het tweede millennium in het jaar 2000, en niet in 1999.
http://www.kb.nl/kb/resources/frameset_galerie.html
De Hidzjra, de uittocht van Mekka naar Medina, waarmee in 622 de islamitische jaartelling begint, is een missionair veroveringsbegrip waardoor tot op heden elke Europese integratiepolitiek tot mislukken is gedoemd.
http://www.heemland.nl/hl19-Europese_veenbrand.htm, 2001
De joodse begraafplaats is tot nu toe gevrijwaard gebleven van verwerpelijke opschriften. Op de stenen is onder meer de joodse jaartelling gegraveerd. Hartog Stoppelman werd in juni 1965, het jaar 5725 volgens de joodse jaartelling, als laatste begraven.
Meppeler Courant, 1995
Dit Schriftgetuigenis (Hebr. 13,8) kregen wij als leidmotief mee bij de actuele overgang naar een derde millennium. Het herinnert ons om te beginnen aan het 'gisteren', waar onze westerse jaartelling op teruggaat: de historische geboorte van Onze Heer.
http://www.latijnseliturgie.nl/
