dat wat beweerd wordt.
dat wat beweerd wordt, hetzij mondeling, hetzij schriftelijk; uitspraak die een mening of standpunt tot uiting brengt en al dan niet waar is; dat wat, al dan niet terecht, als waarheid wordt voorgesteld of staande gehouden wordt; uitspraak.
Voorbeelden:
'Globalisering’ is de nieuwste kreet in economenland. In het Engels noemt men dit een buzzword, een technisch woord, vaak zonder werkelijke inhoud of praktisch nut, dat vooral door politici gebruikt wordt voor een bewering waarvoor de nodige bewijskracht en/of de nodige bewijsgronden ontbreken.
http://www.ethische-perspectieven.be/page.php?LAN=N=ep_book=241=0, 2003
Ze stelden de vraag welk voordeel de voetbalclub, een vzw, uit de vermeende zwendel kon halen. Volgens procureur Wolles werd het geld gebruikt om de zwarte lonen van de voetballers te betalen. Een bewering waarvoor geen enkele aanwijzing is, zeggen de verdedigers.
De Standaard, 1996
Vanzelfsprekend bestaan er geen absolute normen, maar die bewering wordt te vaak gebruikt als dooddoener.
De Standaard, 1996
