(Fr., nachtwaakster),
1. nachtlampje, veelal in porselein uitgevoerd, dat op olie brandde of van een kleine kaars kon worden voorzien. Was vaak van allerlei gemakken voorzien: kon als komfoortje of als theelichtje worden gebruikt en had vaak een wekkertje. Bedoeld voor de ziekenkamer;
2. asymmetrisch gebouwde duchcsse waarvan de leuning aan het hoofdeinde overeen van de lange zijden is doorgetrokken: soms is ook aan het voeteneind een lage leuning aangebracht. Werd dikwijls in een stel van twee stuks gebouwd, de een het spiegelbeeld van de ander, om tegenover het haardvuur te plaatsen. Gelijkt vaak veel op de méridienne en wordt ook vaak zo genoemd. Stamt uit het Louis XV;
3. tafelklok, voorzien van een olielichtje, zodat men in het donker de tijd kon aflezen (empire).
