(Eng.), echappement, uitgevonden door John Harrison. Het is een terugwerkende gang van merkwaardige constructie. die vanwege zijn nauwkeurigheid alleen toepassing vond in precisieuurwerken.
De werking is in principe gelijk aan die van de ankergang. Het anker is voorzien van zeer lange, ten opzichte van het anker scharnierende bekken. Bij elke schommeling van de slinger grijpt een der bekken in de tanden van het schakelrad in en haakt zich daar vast, zodat geen beweging mogelijk is tussen tand en bek, die samen met de beweging van het schakelrad meegaan tot de impuls op de andere bek plaatsvindt, waardoor de eerste in zijn rusttoestand terugspringt. De schoksgewijs optredende bewegingen van de lange, verende ankerbekken heeft het echappement zijn naam bezorgd. Harrison is bijna de enige uurwerkmaker die dit zeer moeilijk te regelen echappement heeft toegepast, o.a. in staande klokken en regulateurs.
