In 1764 werd in het Fr. Baccarat de glasblazerij Sainte-Anne gesticht door de bisschop van Metz. voor het vervaardigen van vensterglas en drinkserviezen.
De fabriek werkte met matig succes: in 1818 werd zij overgenomen door M. d'Artigues. eigenaar van de glasfabriek Vonèche, waar loodglas werd gemaakt. In 1822 veranderde de fabriek opnieuw van eigenaar en werkte voortaan onder de naam La Compagnie des Cristalleries de Baccarat: in 1828 werd hierbij nog de glasfabriek van Trelon opgenomen. Onder leiding van Jean Baptiste Toussaint (1822-1858) werd kristal gemaakt van hoge kwaliteit; tevens werd geëxperimenteerd met kleuren. Zo ontstond bijv. het cristal dichroïde. kristal met een groene of gele kleur, ongeveer gelijk aan het Annagrün en Annagelb. In de periode 1850 tot 1870 werd veel melkwit of met pasteltinten gekleurd glas gemaakt met decoratieve, dikwijls classicistische vormgeving, in de handel gebracht onder de naam opaline. In 1832 werd. samen met de Cristallerie de Saint-Louis, de Cristallerie du Creusot aangekocht, die voornamelijk sulphides produceerde: dit leidde in 1846 tot de produktie van de presse-papiers van Baccarat.
Het merendeel hiervan is van millefioriglas gemaakt: maar ook sulphides en pressepapiers met boeketten; zeldzamer zijn pressepapiers in de vorm van dieren, zoals duizendpoten, slangen, cendenen vlinders. Men maakte presse-papiers zowel grote als miniatuur. Een groot aantal is gesigneerd met een B. gevolgd door de datum en eventueel de initialen van de glasblazer. Vanaf 1818 werd ook fraai geslepen kristallen serviesgoed gemaakt en een verscheidenheid van gemodelleerd glas. met de naam Baccarat aan de binnenkant gedrukt. Op het eind van de 19de eeuw werd geperst glas geproduceerd ter imitatie van geslepen kristal. De fabriek bestaat nog steeds.
