Een burgeroorlog is een oorlog tussen partijen binnen een land. Burgeroorlogen kunnen enorm verwoestend zijn: in de Amerikaanse burgeroorlog (1860-1865) kwamen 600.000 mensen om. Grote aantallen slachtoffers vielen sinds 1990 in burgeroorlogen o.m. Algerije (100.000) en Colombia (40.000).
Vaak wordt een vorm van massale onderdrukking ten onrechte een burgeroorlog genoemd. In vele grote geweldsuitbarstingen sinds de jaren zestig (Guatemala, El Salvador, Oeganda, Cambodja, Rwanda, Tsjetsjenië) was het gewapend verzet absoluut niet opgewassen tegen regeringstroepen en viel het overgrote deel van de burgerslachtoffers door geweld van de kant van de regering. Er was daar sprake van massale buitengerechtelijke executies en genocide.
In een burgeroorlog gelden voor beide partijen de Geneefse verdragen, in het bijzonder het Tweede protocol. Gevangen leden van gewapende oppositiegroepen die duidelijke kenmerken van een geordend leger hebben moeten als krijgsgevangenen worden behandeld. Vaak is er onduidelijkheid of een oorlog als een burgeroorlog, een bevrijdingsoorlog of een internationale oorlog beschouwd moet worden Als het om een internationale oorlog gaat, d.w.z. dat een deel van een land als een nieuw land wordt beschouwd (zoals Bangladesh dat zich in 1971 afscheidde van Pakistan, Eritrea dat zich in 1993 afscheidde van Ethiopië, Bosnië dat zich in 1995 afscheidde van Joegoslavië), wordt het voor de Verenigde Naties gemakkelijker in te grijpen, op grond van het Handvest dat stelt dat interventie gerechtvaardigd is bij conflicten die de wereldvrede bedreigen.
