1. (algemeen) Een v. is een figuur met meer dan 3 hoeken, b.v. vierhoek, vijfhoek,... enz. Door vanuit één hoekpunt lijnen te trekken (of te denken) naar alle andere hoekpunten, wordt de v. verdeeld in 2, 3,... enz. driehoeken, waarop de regels voor de driehoeksmeting kunnen worden toegepast.
In het eenvoudigste geval liggen alle hoekpunten in één platvlak. Bij het landmeten, waar als hoekpunten meest markante punten worden genomen, is dit vrijwel nooit het geval en vormen de afzonderlijke driehoeken hoeken met elkaar. 2. (landmeetk.) Ten einde het door driehoeksmeting verkregen net van bekende punten zodanig te verdichten, zodat het mogelijk wordt de terreinkenmerken aan meetlijnen tussen twee bekende punten op te meten, bedient men zich van de veelhoek. De vorm van de v. kan in hoge mate aangepast worden aan het terrein. Daardoor is het mogelijk voor de detailmeting een doelmatig meetlijnenstelsel te construeren.
