Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 17-11-2021

Strandwalgronden

betekenis & definitie

zijn gronden behorende tot een strandwal. De naam wordt gebruikt voor de oude duinen, waarvan de strandwallen als Z.N. gerichte ruggen langs de binnenkant van de tegenwoordige duinen in Z. en N.Holl. lopen.

Ze bestaan uit slibarm, vrij grof, kalkarm, weinig humeus zand. In natuurlijke toestand zijn ze bebost. De bovengrond is ontkalkt. De ondergrond is kalkrijk. Vaak zijn ze afgegraven en voor de bloembollenteelt geschikt gemaakt. De afgraving geschiedt tot N.A.P., omdat het grondwater (ten minste in Rijnlandsboezem) op 56 cm -N.A.P. voorkomt.

Indien bij de afgraving het kalkrijke zand aan de oppervlakte komt, ontstaan de allerbeste bloembollengronden. De afgegraven s. heten zanderij gronden. Bij sommige s. is het ontkalkte met het kalkrijke zand gemengd, er ontstaan dan kalkhoudende s. De kalkrijke zanderijgronden zijn het beste en geschikt voor hyacinten, tulpen enz.; de kalkhoudende zijn geschikt voor tulpen en narcissen. De knikarme kunnen worden bekalkt, doch zijn dan toch minder goed dan eerstgenoemde. Soms zijn de s. door overstroming met zeewater iets slibhoudend geworden: slibhoudende s. Stranvaesia

fam. Rosaceae. Iets op Cotoneaster gelijkende struiken met gaafrandige bladeren en tuilen van rode steenvruchten. Als besheester wordt gekweekt S.davidiana DCNE uit China.

< >