is een landbouwkundige term, waarmee wordt aangegeven, dat een gras een m.o.m. dichte spruitenmassa vormt, die van groot belang is voor de dichtheid van het grasdek. Bij de groei van het gras kunnen de jonge spruiten zich gaan ontwikkelen in de ruimte tussen stengel en bladschede ener oudere spruit (intravaginaal); op deze wijze ontstaan zeer dichte pollen (Nardus stricta, borstelgras, Festuca ovina, schapengras).
Ontwikkelt de jonge spruit zich, na de oudere bladschede doorbroken te hebben, door schuin omhoog te groeien (extravaginaal), dan ontstaan losse pollen (Holcus lanatus, witbol). I.h.a. staan de dichte polvormers niet zo goed aangeschreven, daar ze de ontwikkeling van andere soorten belemmeren en vaak een taai en hard gewas leveren.