zijn stoffen of preparaten, bestemd om te worden gebruikt als schimmelbestrijdingsmiddel. De toepassing is niet beperkt tot land- en tuinb.
Vele f. worden gebruikt voor het impregneren van textiel, leer, papier, hout e.d. Ook als geneesmiddel tegen schimmelziekten van mens en dier worden ze toegepast.In land- en tuinb. worden de f. op verschillende wijze gebruikt: als spuit- en stuifmiddel, als ontsmettingsmiddel voor bollen, knollen, zaden e.d. (droogontsmetting, natontsmetting, dompelen), voor grond en als wondafdekmiddel.
Men kan in grote lijnen twee typext f. onderscheiden:
a. directe f., waarbij de directe, meestal dodende (curatieve) werking op reeds aanwezige schimmelaantasting op de voorgrond staat;
b. beschermende ƒ., waarbij de toepassing voorbehoedend moet zijn, teneinde de plant voor infectie te vrijwaren (preventieve werking).
Bij sommige f. komen beide eigenschappen in m.o. m. mate gelijktijdig voor.
Hoewel het begrip Fungicide i.h.a. wordt gebruikt om stoffen aan te duiden die schimmels bestrijden, kan er op dit punt toch nog wel enig nader onderscheid gemaakt worden. Fungicide werking in strikte zin is de werking, waarbij de schimmel wordt gedood (b.v. kwikpreparaten, formaline). Van fungistatische werking spreekt men als de aanwezige schimmel door het middel in groei wordt geremd (chloornitrobenzeen verbindingen). Een bijzondere vorm van fungistatische werking is de genestatische werking, waarbij de aanwezige schimmel wordt verhinderd sporen te vormen.
Fungicide stoffen of preparaten moeten, voor zover zij in land- en tuinb. worden toegepast, aan bepaalde voorwaarden voldoen. Zij moeten bij een bepaalde toepassing concentratie volledig werkzaam zijn tegen de schimmel, zonder de plant te beschadigen of in groei ie benadelen. Fungicide werking is voorts een eigenschap die vaak specifiek is t.o.v. bepaalde schimmels. Men spreekt dan van inhaerente toxiciteit. De gevoeligheid van schimmels loopt nl. sterk uiteen. Aan de beschermende f. worden strengere eisen gesteld dan aan de directe f. Deze laatste oefenen hun werking nl. momentaan uit, doch beschermen het gewas niet voldoende tegen latere infecties.
De beschermende f. daarentegen moeten een goede hechting hebben, d.w.z. voldoende weerstand tegen allerlei eroderende invloeden (ontleding, verdamping, afregening e.d.). Bij dgl. preparaten speelt dan ook de grootte der deeltjes van het toxisch bestanddeel een belangrijke rol. Fijnere deeltjes geven i.h.a. een sterkere toxische werking (z. verder Bestrijdingsmiddelen).