is een beweging van een plantendeel, welke ontstaat doordat de bovenzijde meer groeit dan de onderzijde. Hierdoor ontstaat een buiging in het symmetrievlak, d.w.z. van boven naar beneden, doch niet van links naar rechts of omgekeerd.
B.v. het oprollen en weer ontrollen van ranken, die een steun zoeken of zich aan een steunhebben vastgehecht, het opengaan van knoppen en bloemen, de slaapbcwcgingcn van bladeren. Invloed op de e. hebben vele uitwendige omstandigheden b.v. de temp. bij het open- en dichtgaan van bloemen, bepaalde chemische stoffen bij de stand van bladeren.
Dit laatste geeft in de praktijk vaak een goede indicatie van de aanwezigheid van schadelijke invloeden. Zo buigen de bladeren van tomatenplantjes naar beneden als er sporen acetyleen of aethyleen in de lucht in de kas aanwezig zijn of als de plant in contact is geweest met een te hoge dosis van een groeistofpreparaat. Dat in die gevallen de naar beneden gerichte stand van de blaadjes niet het gevolg is van verwelken, blijkt als men het blad even naar boven buigt en daarna weer loslaat; het slaat dan veerkrachtig in de naar beneden gerichte stand terug.