(Indon.) Een door de overheid in Indon. in 1939 in het leven geroepen stichting ter beheersing van de handel in copra. Het c. kreeg de beschikking over 10 millioen gulden, om daarmede alle copra op te kopen tegen prijzen, welke in de onderscheiden gebieden de exploitatie van de klappertuinen zou verzekeren, deze copra zo nodig op te slaan en zo mogelijk te exporteren.
Deze uitvoer verliep gecontroleerd via de bestaande exporteurs, die zich verenigden in de z.g. ‘copra-pool’. Spoedig bleek, dat de omstandigheden zich minder ernstig ontwikkelden dan aanvankelijk was verwacht. Door droogte was de productie over het algemeen kleiner dan normaal, terwijl de binnenlandse consumptie iets steeg, en in plaats van uitvoer naar Europa, zich uitvoer ontwikkelde naar Amerika en Engeland.
Een zeer belangrijk punt was het stellen van gestandaardiseerde kwaliteitseisen, hetgeen tevoren door concurrentie in de handel nimmer kon worden bereikt, doch thans met een ‘single buyer’ mogelijk werd. Overmatige risico-calculatie door de handel ten nadele van de producent werd hierdoor voorkomen. Het c. bekostigde ook een voorlichtingsapparaat, georganiseerd onder leiding der landbouwconsulenten.
Na de oorlog 1941-1945 heeft het c. de werkzaamheden hervat, ondanks het feit, dat er geen sprake meer was van onverkoopbare surplussen. Het c. heeft sedert gestreefd naar stimulering van de in de Japanse periode tot vrijwel nihil geslonken productie en naar het handhaven van een zo stabiel mogelijk prijsniveau; het heeft moeilijke transportproblemen der na-oorlogsjaren moeten oplossen, terwijl het bij een en ander heeft moeten manipuleren met z.g. ‘inducement-goederen’, voorn, rijst en textiel. Het c. heeft bereikt, dat na vier jaren het vóór-oorlogs productieniveau weer werd benaderd.