Ontstaan van het leven uit dode stof, ook aangeduid als spontane generatie (generatio spontanea). In de middeleeuwen algemeen als mogelijk erkend: ontstaan van muizen uit graan (VAN HELMONT), van paling uit modder, van maden uit vlees.
De analogie met het Bijbelse scheppingsverhaal maakte, dat ook van kerkelijke zijde steun aan deze opvattingen gegeven werd. De pennestrijd tussen NEEDHAM cn SPALLANZANI, die onbeslist bleef, daar door geen van beide afdoende bewijzen vóór of tegen konden worden geleverd, leidde tot een prijsvraag van de Academie te Parijs (1860), welke door PASTEUR beantwoord werd met een verhandeling: Sur les générations dites spontanées, die het vraagstuk in negatieve zin tot oplossing bracht: er zijn geen voorwaarden bekend en geen foutloze proeven genomen, waarbij levenloze in levende materie wordt omgezet. Daarmede echter is de onmogelijkheid niet bewezen en de vraag naar het ontstaan van het leven op aarde is er niet mee beantwoord. Bij de recente bestudering van bacteriophagen en virussoorten is deze vraag opnieuw aan de orde gekomen.