De Sint-Bernardusabdij van Aduard was in de Middeleeuwen de grootste en rijkste abdij van de lage landen. Van het reusachtige gebouwencomplex staat alleen de 13de-eeuwse ziekenzaal nog overeind. Dit fraaie staaltje van middeleeuwse architectuur is het oudste medische gebouw van Nederland.
De Sint-Bernardusabdij werd bewoond door leden van de cisterciënzer kloosterorde, de grootste en belangrijkste orde van de late Middeleeuwen. De monniken drukten eeuwenlang hun stempel op Groningen. Zij namen het initiatief voor het bedijken, inpolderen en in cultuur brengen van grote, zompige gebieden en voor het graven van het Aduarderdiep. Dat gebeurde allemaal met de schop. Monnikenwerk dus. Bovendien introduceerden de cisterciënzers de baksteenindustrie in het hoge noorden. Daardoor konden de Groningers overstappen van tufsteen op baksteen. Bakstenen worden gebakken van klei, een grondstof waaraan in Groningen geen gebrek is.
Museum Sint-Bernardushof, gevestigd in een 16de-eeuws woonhuis, vertelt de geschiedenis van het voormalige klooster en van de in 1098 gestichte cisterciënzer orde. De collectie bestaat onder meer uit zeldzame middeleeuwse reliëftegels, beelden en ornamenten. Adres: Hofstraat 45.
