Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

Gepubliceerd op 24-03-2021

Frankrijk

betekenis & definitie

een republiek in het westen van Europa, met een oppervlakte van 547 026 km2 en 52 milj. inwoners. Het lijkt een zeshoek met drie zijden aan zee (Middellandse Zee, Atlantische Oceaan, Het Kanaal) en drie zijden aan land grenzend (Pyreneeën, Alpen met de Jura en de Rijn, en de noordelijke grens met Duitsland en België).

De kern van Frankrijk is het Centraal Plateau, omgeven door enige poorten en bekkens, zoals het Ile de France. Midden in dit bekken ligt aan de Seine de hoofdstad Parijs (met voorsteden 9 milj. inwoners), het politieke en culturele middelpunt van het land. Frankrijk is een agrarisch land (kleine en middelgrote bedrijven). Het klimaat is gunstig, de bodem vruchtbaar (leemgronden en löss). De landbouw levert tarwe, maïs en suikerbieten. Ook is er een belangrijke ooftbouw (cider of appelwijn).

Bourgondië, Champagne en Gascogne hebben wijnbouw. Frankrijk is het voornaamste en bekendste land voor de wijnbouw. Delfstoffen zijn bauxiet, kali bij Mulhouse, steenkool in het noorden (Rijssel) en ijzererts in Lotharingen en in Normandië. Parijs is de stad waar de mode wordt gecreëerd. Lyon heeft zijde-industrie, St.-Etienne en Le Creusot ijzerindustrie. Grote havens zijn: Marseille, Le Havre, Nantes en Bordeaux.