Autotypie, een wijze van vermenigvuldigen van prenten, foto’s, teekeningen, schilderijen, waarbij men ze fotografeert door een netwerk, een raster. Hierdoor verkrijgt men een beeld, dat uit puntjes bestaat.
Het beeld wordt op zink of koper overgebracht en kan drukinkt opnemen.De wijze, waarop men te werk gaat, is de volgende: Het raster bestaat uit twee glazen platen, welke bekrast zijn met dicht bijeenstaande evenwijdige lijnen. De platen worden zóó geplaatst, dat de lijnen haaks op elkaar komen en een raster vormen. Het fotografisch negatief, dat men door belichting door het raster heen verkrijgt, legt men op een zinken plaat. Die zinken plaat is bedekt met een laag vischlijm, vermengd met chroomzure ammoniak. Chroom heeft de eigenschap de vischlijm gevoelig voor licht te maken. Het licht, dat tusschen de donkere stippen van het negatief op de vischlijm valt, verhardt deze en maakt, dat die niet meer in water oplost.
Op deze wijze komt het beeld van het negatief in verharde vischlijm op de zinken plaat. Die plaat wordt geëtst uitgebeten met zuren. Het zuur werkt niet op plaatsen met vischlijm bedekt, zoodat deze plaatsen boven het vlak van de zinken plaat gaan uitsteken en drukinkt kunnen opnemen. Daarmee is de zinken plaat voor afdrukken gereed.
Rasterdruk is geschikt voor prenten met wazige tinten (in tegenstelling met lijnteekeningen). Een bijzonder voordeel ervan is, dat men tegelijk de tekst en de clichés kan zetten en afdrukken. De zinken plaat spijkert men op een houten blokje, dat men de vereischte hoogte geeft, zóó, dat het beeld op dezelfde hoogte komt als de drukletters.
