Gepubliceerd op 18-08-2020

Dagvaarding (rechten)

betekenis & definitie

Een handeling, waarbij iemand voor den rechter wordt geroepen. Ook geeft men dien naam aan de akte (exploit genoemd), waarbij wordt vastgesteld, dat deze handeling is geschied.

In burgerlijke zaken gaat de dagvaarding uit van den eischer, die zijn tegenstander kan dagvaarden op een dag, dat de rechtbank zitting houdt. Hij heeft daarvoor geen verlof van den rechter noodig. Zufk een dagvaarding bevat dan een beknopte opgaaf van de feiten, waarop de eischer zijn recht grondt en als slot den eisch, waartoe hij den gedaagde wil veroordeeld zien. De deurwaarder, beëedigd ambtenaar, brengt het exploit uit. In strafzaken gaat de dagvaarding uit van het Openbaar Ministerie en wordt uitgebracht door den Rijksveldwachter. De dagvaarding behoort te bevatten een nauwkeurige opgaaf van naam, voornaam, leeftijd van eischer en gedaagde, juiste opgaaf van tijd en plaats van verschijning.Aan den gedaagde of aan een zijner huisgenooten wordt afschrift van het exploit gelaten.

Dagvaart. In den tijd van de Republiek: de oproeping voor de Statenvergadering. Ook de Statenvergadering zelf.