in het Oude Testament (Tenach) is Kanaän het land tussen de Jordaan en de Middellandse Zee, waarvan de eerste bewoners waarschijnlijk uit Noord-Arabië kwamen. Toen het land door de Israëlieten na Uittocht en Woestijnreis werd veroverd, behielden de oorspronkelijke bewoners nog slechts de kuststrook van zuidelijk Syrië en noordelijk Palestina: Foenicië, dat bekend werd als centrum van internationale handel.
Kanaän werd ook het ’land van de purper’ genoemd, vanwege de purperslakken aan de palestijnse kust, waaruit een buitengewoon fraaie purperkleurige verfstof werd bereid.
