(1977) (sch.) land waarvan het maatschappelijk bestel als ongerijmd wordt ervaren; land waar bizarre toestanden plaats hebben. Deze naam voor een denkbeeldig land werd gevormd met het Perzische woord ‘stan’ (land). Vgl. in dezelfde zin Verweggistan*. Het woord werd populair sinds Gerrit Komrij het gebruikte in 'De gelukkige schizo' (1986). In dit boek deed hij uitvallen naar het geestelijke klimaat in 'Absurdistan' (Nederland). Een lezer van Onze Taal die in 1992 een kantoor in Praag opstartte, liet mij weten dat zijn secretaresse, die goed Duits sprak, regelmatig de term Absurdistan gebruikte om rare of onbegrijpelijke toestanden aan te geven. Bijvoorbeeld: ‘Leben wir doch in Absurdistan?’ Of wanneer er geen toiletpapier te verkrijgen was. Of: ‘die Firma wohnt in Absurdistan’. Nog volgens deze briefschrijver verscheen in de dagelijkse Tsjechische krant van zijn secretaresse een politiek-sociale cartoon met dezelfde naam, die later ook in het Engels vertaald verscheen in het lokale Engelse weekblaadje. De teneur zou meestal anti Oosten-van-Tsjechoslowakije geweest zijn! In Nederland zou Joost Zwart de term geïntroduceerd hebben, dus nog voor Komrij. Vgl. Verweggistan*. Kijk ook onder -istan*.
• Max Pam had een gesprek met „De geheimzinnigste man van Nederland", alias Joop Zwart, die na zijn pensioen nog steeds zijn Nieuwsbrief uit Absurdistan het land in stuurt. (NRC Handelsblad, 04/08/1977)
• Nieuwsbrief uit Absurdistan. Een geheimzinnige provocateur stuurt regelmatig een gestencild blaadje rond met onvermoede gegevens over linkse journalisten en politici. (NRC Handelsblad, 21/10/1978)
• Al is Botha begonnen met het opruimen van de 'kleine' apartheid in het dage-lijks leven, Zuid-Afrika blijft met zijn 2000 wetten en reglementen inzake de scheiding der rassen een Absurdistan. (Leeuwarder Courant, 07/04/1981)
• De plek waar deze twee werelden en tijdvakken elkaar ontmoeten heet Absurdistan en berichten uit dat land halen dagelijks het nieuws, of het nu gaat om Stasi-dossiers, goede en foute Duitsers, werkloze spionnen of masochistisch-exhibitionistische literatoren. (NRC Handelsblad, 02/10/1990)
• Een mens op de maan, het Oostblok ineengestort geen Noordkoreaan die het weet. Nog altijd leeft het land in een volstrekt isolement, onder het alziend oog van Grote Leider Kim II Sung. Reportage uit Absurdistan. (Intermagazine, juni 1992)
• Nederland, zijn geliefde onderwerp, het gehate Absurdistan, is tot nu toe nauwelijks aan de orde geweest in het gesprek met de emigrant, die nu al meer dan tien jaar in Portugal woont. (HP/ De Tijd, 21/05/1993)
• Een Hollandse zakenman in Absurdistan. (Vrij Nederland, 12/03/1994)
• Jan-met-de-pet spreekt over zijn apenland, hooggestemde politici over Absurdistan, zakenlui over een bananenrepubliek. (Het Nieuwsblad, 25/04/1998)
• In dit Absurdistan, dit land van de Bende van Nijvel, de roze balletten, van Dutroux, van corruptie en schandalen, wil niemand meer wonen. We baden in angst, negativisme en wanhoop. Debuterend filmmaker Julien Vrebos gooide al deze gevoelens in een filmpot en kookte er zijn film mee. Welkom in België, welkom op het gemaskerde bal. (Movie, 24/05/1998)
•Op onderdelen is het vonnis al even onnavolgbaar. Zo mag Tuymans het werk niet langer tentoonstellen, op straffe van een dwangsom van 500 duizend euro. Maar de kunstenaar kán helemaal niet eigenmachtig besluiten of A Belgian Politician in een museum wordt getoond! Niet hij, maar Lefkofsky, de eigenaar, besluit daarover. Mocht Lefkofsky het werk uitlenen op verzoek van een museum, dan moet niet hij maar Tuymans die dwangsom van 500 duizend euro betalen. Welkom in Absurdistan. (De Volkskrant, 09/04/2015)
