Noors dichter (Stavanger 21 Nov. 1866 - Kopenhagen 29 Juli 1900), studeerde sedert 1884 philologie, maar na 1888 machinetechniek en kreeg in 1890 te Milwaukee een aanstelling, vanwaar hij spoedig ziek naar huis terugkeerde. Een verzameling Digte (1883) deed hem kennen als een modern dichter, die in een ijle, muzikale taal een primitieve verwondering over het leven uitdrukte.
Even lyrisch van toon en aangrijpend van weemoed waren zijn prozawerken To Novelletter (1895) en vooral Korset 1896) , evenals zijn toneelstuk De rode Draaber 1897) . In 1899 werd hij te Berlijn ziek en keerde naar Kopenhagen terug, waar hij zijn meesterwerk geschreven heeft, En Praests Dagbog (1900), waarmede hij zich een plaats naast Bjornson en Ibsen in de Noorse literatuur veroverde. Spoedig daarop is hij overleden.Bibl.: Sammlede Skrifter, 2 dln (1917-30).
