(Fr.: gabion) heette een uit rijshout gevlochten, cylindrische mand zonder bodem, die, na de opstelling met grond gevuld, dienen moest voor het bekleden van aarden taluds of voor snel te vervaardigen dekkingen tegen geweervuur.
In de oorlogen der 17de eeuw werden schanskorven van grote afmetingen (ca 2 m hoog en 1,50 m breed) toegepast bij het maken van approches in laag terrein en de bouw van batterijen; in de 18de en 19de eeuw vonden ze in kleinere afmetingen (ca 1 m hoog en 0,70 m breed), behalve voor bekledingen vooral toepassing bij de uitvoering van de sappen-aanval.
