Portugees dramaturg en dichter (Lissabon 1852-1908), deed zijn eigenlijke intrede als toneelschrijver in 1876, toen in het Teatro D. Maria zijn Ao pé do fogdo (Bij de haard) werd opgevoerd en uitgefloten.
Ook zijn D. Brisida (1885) werd geen succes. Pas met Afonso VI, een historisch drama in verzen en met Alcacer Quibir, een stuk in hetzelfde genre, oogstte hij bijval. In 1893 werd zijn Os Velhos opgevoerd, dat nog steeds als een der mooiste Portugese toneelstukken geldt.
Zijn ster rees verder met 0 Pântano en A toucinegra real, welk laatste stuk in het Italiaans werd vertaald en door Novelli op zijn repertoire genomen. Zijn laatste werk is geweest: A Rosa enjeitada (1901). Samen met anderen schreef hij o.a. de bekende operette: 0 Solar dos Barrigas. Zeer bekend is ook zijn Contos (1900, 2de dr. 1920).
