Zwavelwaterstof (H2 S), waterstofsulfide of hydrothionzuur rijst in vulcanische streken uit den bodem omhoog, is opgelost in zwavelwater, ontstaat bij het ontleden van zwavelmetalen met zuren, van paraffine met zwavel, bij drooge destillatie en bij het verrotten van zwavelhoudende bewerktuigde stoffen, alsmede bij het verrotten van dergelijke stoffen, welke geen zwavel bevatten, bij de aanwezigheid van zwavelzure zouten, inzonderheid van gips. Om het te verkrijgen, giet men meestal verdund zwavelzuur op zwavelijzer, waarvoor men bepaalde toestellen bezigt. Zwavelwaterstof is een kleurloos gas, riekt walgingwekkend naar bedorven eijeren en wordt bij —70° C. en onder eene drukking van 15 atmosferen bfl 11° C. tot eene kleurlooze vloeistof verdigt.
Haar soortelijk gewigt is 1,177, en water lost daarvan bij 0° C. 4,37 en bij 10° C. 3,58 volumina op. zij reageert zwak zuur, is zeer vergiftig, uiterst ontvlambaar, verbrandt tot zwavelig zuur en water, ontploft, met lucht vermengd, bij aanraking met eene vlam,geeft in eene waterige oplossing in de lucht water en zwavel, wordt bij 400°C. in zwavel en waterstof ontleed, vormt met onderscheidene metalen regtstreeks zwavelmetalen, geeft met metaaloxyden zwavelmetaal en water en doet uit metaalzout-oplossingen zwavelmetalen neêrslaan, wanneer deze laatsten niet door het vrijkomend zuur worden ontleed. De in water oplosbare hydroxyden leveren met zwavelwaterstof hydrosulfiden. Zwavelwaterstof dient tot reagens, tot tegengif bij vergiftiging met metaalzouten en wordt in de zwavelbronnen tegen onderscheidene chronische ongesteldheden aangewend.
