Zöllner. Onder dezen naam vermelden wij:
Karl Friedrich Zöllner, grootmeester van het Duitsche mannenkoor en geboren den 17den Maart 1800 te Mittelhausen in het land van Weimar. Hij bezocht de Thomasschool te Leipzig, waar hij onder de leiding van Schicht zijne muzikale gaven ontwikkelde, werd in 1820 aldaar leeraar in de zangkunst aan eene school, was later ook aan andere scholen in die stad werkzaam, en overleed den 25sten September 1860. Hij heeft zich vooral populair gemaakt door talrijke compositiën voor een vierstemmig mannenkoor en daarenboven onderscheidene verzamelingen van vierstemmige liederen in het licht gegeven. Onderscheidene zanggezelschappen dragen naar hem den naam van „Zöllnerbund”.
Andreas Zöllner, in 1804 te Arnstadt geboren en in 1862 als muziekdirecteur te Meiningen overleden. Ook deze was een zeer ijverig en bekwaam componist voor mannenkoren. Van hem zijn o. a.: „Gebet der Erde”, — „Streit der Weinund Wassertrinker”, — en „Doppelständchen”.
Johann Karl Friedrich Zöllner, een verdienstelijk natuur- en sterrekundige, geboren te Berlijn den 8sten November 1834. Hij promoveerde in 1859 te Basel, was vervolgens als privaatdocent werkzaam te Berlijn, Basel en Schönweide en vestigde zich in 1862 te Leipzig, waar hij thans de betrekking bekleedt van hoogleeraar. In 1869 werd hij lid van het Saksisch Genootschap van Wetenschappen. Vooral maakte hij zich verdienstelijk door het bevorderen van de photometrie der hemelligchamen, welke hij behandelde in „Grundzüge der allgemeinen Photometrie des Himmels 1861)” en „Photometrische Untersuchungen mit Rücksicht auf die phijsische Beschaffenheit der Himmelskörper (1865)”, — alsmede door den door hem vervaardigden astrophotometer. Met grooten ijver bepaalde hij zich voorts bij de spectraal-analyse en hare toepassing op de hemelligchamen. Ook was hij een der eersten, die een toestel bedacht, om ten allen tijde de protuberancen van de Zon te meten. Over die onderwerpen leverde hij talrijke verhandelingen, mededeelingen en verslagen. Van zijne overige werken noemen wij: „Ueber die Natur der Kometen (1871; 2de druk, 1872)”, — „Principien einer elektrodynamische Theorie der Materie (1876)”, — en „Wissenschaftliche Abhandlungen (1877— 1878, 2 dln)”.
