Wilda

betekenis & definitie

Wilda (Wilhelm Eduard), een verdienstelijk beoefenaar der Germaansche oudheden, en geboren den 17den Augustus 1800 te Altona, studeerde te Göttingen, Heidelberg, Kiel en Kopenhagen in de regten, vestigde zich in 1826 als advocaat te Hamburg en werd in 1831 professor te Halle, in 1842 te Breslau en in 1854 te Kiel, waar hij den 9den Augustus 1856 overleed. Hij is de grondlegger der vergelijkende Germaansche regtsgeschiedenis in Duitschland en schreef: „Das Gildewesen im Mittelalter (1831; nieuwe druk, 1838)”,— en „Das Strafrecht der Germanen (1842)”. Met Reyscher stichtte hij in 1838 het: „Zeitschrift für Deutsches Recht”.