Wezel, een Duitsch schrijver, geboren te Sondershausen den 31sten October 1747, woonde na voleindiging zijner studiën eenigen tijd als tooneeldichter te Weenen en begaf zich vervolgens naar Leipzig, waar hij zich desgelijks met letterkundigen arbeid bezig hield. In 1786 verviel hij tot krankzinnigheid en overleed in zijne geboortestad den 28sten Januarij 1819. Zijne romans vonden aanvankelijk grooten bijval.
Van deze noemen wjj: „Lebensgeschichte Tobias Knauts des Weisen (1773—1775, 4 dln)”, — „Belphegor (1776, 2 dln)”, — „Wilhelmine Arend oder die Gefahren der Empfindsamkeit (1761)”, — en „Satirische Erzählungen (1777—1778, 2 dln)”. Zijne „Lustspiele (1778—1786, 4 dln)” voldoen beter bij het lezen dan bÿ de vertooning.
