Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 20-08-2018

Tweegevecht

betekenis & definitie

Tweegevecht of duël is de naam van een gevecht, dat volgens bepaalde regels met gelijke wapens door twee personen gevoerd wordt, om voldoening te erlangen voor eene werkelijke of vermeende beleediging. Van die beiden is de een de uitdager en de ander de uitgedaagde en beiden worden ter zijde gestaan door secondanten, die alle aangelegenheden, zooals tijd, plaats, keus van wapens, afstand enz., regelen, terwijl doorgaans ook een geneesheer op het strijdperk aanwezig is. Men gebruikt gewoonlijk houwdegens, stootdegens of pistolen. De eersten zijn vooral in zwang bij de studenten der Duitsche académiën, maar worden zóó geslepen, dat men daarmede geene diepe wonden kan toebrengen, terwijl tevens de edelste deelen der strijders behoorlijk gedekt zijn.

Bij het tweegevecht met pistolen bedraagt de afstand der strijders doorgaans 15 schreden. Het Amerikaansch duel is daarin gelegen, dat twee personen door het lot laten beslissen, wie van hen zich binnen een bepaalden tijd een kogel door het hoofd zal jagen.

Het duel is een overblijfsel van middeneeuwsch bijgeloof, namelijk van het gods-oordeel. In die dagen meende men, dat eene hoogere magt steeds de overwinning deed behalen door dengene, die het regt aan zijne zijde had. Sedert men de ongerijmdheid dezer onderstelling heeft ingezien, is ook het tweegevecht eene ongerijmdheid geworden. Het gaat de bevatting van het gezond verstand te boven, hoe eene beleediging door het vergieten van bloed kan worden afgewassen, zoodat men het duel als eene onwettige regtsverschaffing der barbaarschheid niet genoeg kan af keuren.

< >