Terwen

betekenis & definitie

Terwen (Johannus Leonardus), een Nederlandsch letterkundige, geboren te Dordrecht den lOden Februarij 1816, was eerst hoofdonderwijzer en daarna leeraar aan de Latijnsche school te Gouda, waar hij den 9den December 1873 overleed. Hij schreef: „Etymologisch handwoordenboek der Nederlandsche taal enz. (1844)”, — voorts tusschen de jaren 1851 en 1853 onderscheidene kleine geschiedkundige werken, zooals: „Afstand en kloosterleven van Karel V”, — „De boete van keizer Hendrik IV voor paus Gregorius VII te Canossa”, — „De strijd tusschen Bonifacius VIII en Philippus de Schoone”, — „Attila, koning der Hunnen”, enz., — wijders: „Het Koningrijk der Nederlanden, voorgesteld in eene reeks van naar de natuur geteekende schilderachtige gezichten (1858)”, — en vertaalde met P. van Hinloopen Labberton de „Algemeene geschiedenis” van Schlosser 11855)”,— en het „Handwoordenboek der mythologie van alle volken (1856)”, terwijl hij ook nog onderscheidene andere vertalingen het licht deed zien.