Sentimentaliteit is de stemming des gemoeds, waarbij de mensch met betrekking tot de omstandigheden des levens of bij het aanschouwen der natuur zijn gevoel laat werken en tevens met ijver datgene zoekt, wat geschikt is het gevoel te prikkelen. Hierbij is op te merken, dat het gevoel, zich ontslaande van de leiding van het verstand, gewoonlijk tot eenzijdigheid, tot overdrijving, tot onwaarheid vervalt. Op het gebied der poëzij hebben Schiller en Göthe het sentimenteele „het overwigt van het subjectieve op het objectieve” genoemd.
Het verheft zich op de vleugelen des gevoels boven de werkelijkheid en jaagt hersenschimmen na. Ook verliest het zich wel in eene zee van tranen en in eene herhaling van jammerklagten. Onder de sentimenteele schrijvers in Nederland behoort de eerste plaats te worden toegewezen aan Rynvis Feith, die echter later zelf dezen schrijftrant af keurde.
