Schrank (Franz von Paula von), een verdienstelijk geleerde en ijverig beoefenaar der natuurlijke historie en der landhuishoudkunde, geboren te Varnbach den 21sten Augustus 1747, ontving zijne opleiding op de Jezuïetenschool te Passau, waar hij in de orde werd opgenomen, bezocht het collegie te Tyrnau en vervolgens de hoogeschool te Weenen en legde zich met ijver toe op de natuur- en sterrekunde. Aan laatstgenoemde hoogeschool promoveerde hij in de theologie, en in 1776 gaf hij: „Beiträge zur Naturgeschichte” in het licht. In hetzelfde jaar werd hij belast met het onderwijs in de wis- en natuurkunde aan het lycéum te Amberg in Beijeren, deed verschillende wetenschappelijke togten door dat Rijk, werd in 1784 hoogleeraar in de landhuishoudkunde te Ingolstadt, zag zich in 1809 aan het hoofd geplaatst van den nieuw aangelegden botanischen tuin, en overleed aldaar den 22sten December 1825.
Hij was ridder van meer dan ééne orde en lid van de Koninklijke Académie van Wetenschappen te München. Hij heeft meer dan 40 groote werken en meer dan 200 verhandelingen geschreven. Daarvan noemen wij: „Poetische Versuche (1774)", — „Kurzgefaszte Geschichte der vornehmsten schönen Geister Griechenlands und Roms (1781)”, — „Allgemeine Anleitung, die Naturgeschichte zu studiren (1783)”, — „Verzeichnisz der bisher hinlänglich bekannten Eingeweidewürmer (1788)”, — „Baiersche Flora (1789, 2 dln)”, — „Grundrisz der allgemeinen Naturgeschichte und Zoologie (1801)”, — „Grundrisz einer Naturgeschichte der Pflanzen (1803)”, — „Flor-Monacensis (1811—1818, 4 dln met platen)”, — „Plantae rariores horti academici Monacena sis (1819—1820, 2 dln)”, — en „Rede über die Urkunden der Vorwelt (1827)”.
