Schönlein, een verdienstelijk geneeskundige, geboren den 30sten November 1793 te Bamberg, studeerde te Landshut, Würzburg, Jena en Göttingen, werd in 1819 privaatdocent te Würzburg en zag er zich in 1820 benoemd tot buitengewoon en in 1824 tot gewoon hoogleeraar en tot directeur van het Juliushospitaal. In 1833 vertrok hij als professor naar Zürich en in 1839 naar Berlijn, waar hij voorts geroepen werd tot de betrekking van oppermedicinaalraad en referendaris bij het ministérie van Onderwijs en tot die van lijfarts des Konings. In 1859 keerde hij terug naar zijne geboorteplaats Bamberg, en overleed aldaar den 23sten Januarij 1864.
Hij vestigde te Würzburg de natuurgeneeskundige school. Zijne voorlezingen zijn in het licht verschenen onder de titels: „Allgemeine und specielle Pathologie und Therapie (1832 4 dln; 4de druk 1839)”, —„Krankheitsfamilie der Typhen (1840)”, — en „Klinische Vorträge in den Charitékrankenhaus zu Berlin (1842; 3de druk 1843—1844)”.
