Raleigh (Sir Walter), een vermaard Britsch zeeman, geboren in 1552 te Hayes in het Engelsche graafschap Devon, studeerde te Londen en te Oxford in de regten, diende daarna bij het korps ruiters, door Elizabeth ter hulp der Hugenoten naar Frankrijk gezonden, streed in 1578 in de Nederlanden tegen Spanje, volbragt in 1579 een vruchteloozen ontdekkingstogt naar Amerika en nam in 1580 deel aan de onderdrukking van den opstand in Ierland, en wel op zulk eene schitterende wijze, dat Elizabeth hem tot stadhouder te Cork benoemde en met aanzienlijke goederen begiftigde. Voorzien van een verlofbrief tot het ontdekken van onbekende landen en tot het stichten van volkplantingen, vertrok hij in 1584 wederom naar Amerika en deed er de eerste kolonie, Virginia genaamd, verrijzen. Hij werd daarop door het graafschap Devon afgevaardigd naar het Parlement, en de Koningin benoemde hem tot groot senechal van Cornwallis en Exeter, tot hoofdopzigter der tinmijnen in Devonshire en Cornwallis, tot luitenant-generaal van laatstgenoemd gewest en tot kapitein harer lijfwacht. Toen de Spaansche Armada bij de Engelsche kust verscheen, versterkte Raleigh met zijne eigene schepen de vloot der Koningin en werd na de overwinning tot lid van dien geheimen raad benoemd.
In 1592 voerde hij bevel over een eskader, bestemd tot het wegnemen van Spaansche schepen in West-Indië, en in 1595 over eene vloot, die naar het vermeende goudland (Guyana) zeilde, maar zonder goud terugkeerde. In 1596 nam hij deel aan de expeditie tegen Cadix, en in 1597 was hij schout-bij-nacht onder graaf Essex op de vloot, naar Spaansch Zuid Amerika bestemd. Zijn schip werd echter door storm ontredderd, zoodat hij bij de Azoren moest achterblijven. Door Essex naar het eiland Fayal gezonden, veroverde hij eigendunkelijk de hoofdstad van dit eiland en werd deswege door een krijgsraad ter dood veroordeeld, doch ontving genade door tusschenkomst van lord Howard. Hij werkte nu mede tot den val van Essex en maakte zich daardoor zeer gehaat bij het volk. In 1600 werd hij gouverneur van Jersey, behoorde tot de tegenstanders van Jacob I, en werd, welligt ten onregte beschuldigd van eene zamenzwering ter gunste van Arabella Stuart, ter dood veroordeeld.
De Koning schonk hem echter genade en hij werd 13 jaar lang in den Tower gevangen gehouden, waar zijne edele echtgenoote hem getrouw ter zijde stond. Hier schreef hij zijne „History of the world (1730, 2 dln; 1813, 5 dln)”. In 1616 na den val van zijn vijand, graaf Somerset, herkreeg bij zijne vrijheid en volbragt in het volgende jaar, als koninklijk luitenant-generaal en bevelhebber over 7 schepen, een nieuwen togt naar Guyana. Hoewel de Koning hem bevolen had zich voor alle vijandelijkheden jegens de Spanjaarden te wachten, kwam het met deze bij St. Thomas tot een gevecht, waarna hij de stad van dien naam prijs gaf aan de vlammen. Hij keerde zonder het gewenschte gevolg naar Engeland terug, en daar de Spaansche gezant voldoening verlangde, werd Raleigh ten offer gebragt. Hij beklom het schavot op den 29sten October 1618. Zijne kleinere geschriften zijn onder den titel: „Miscellaneous works (1784, 2 dln)” in het licht gegeven. Zijne „Complete works” verschenen in 1857 in 8 deelen en zijne „Poems” in 1875 in één deel.
