Pococke. Onder dezen naam vermelden wij:
Edward Pococke, een uitstekend beoefenaar der Oostersche letterkunde. Hij werd geboren te Oxford den 9den Mei 1604, studeerde aldaar, werd in 1630 kapellaan der Engelsche factorij te Aleppo en in 1636 te Oxford hoogleeraar in het Arabisch en in 1648 ook in het Hebreeuwsch. Door de staatkundige omwenteling verloor hij in 1650 zijne betrekking, maar herkreeg ze in 1660, na de restauratie, en overleed den 10den September 1691. Van zijne geschriften vermelden wij: „ Specimen historiae Arabiae (1648)”, — Porta Mosis” van Maimonides (1654)”, — „Annales Eutychii (1658—1659, 2 dln)”, — Carmen Abu Ismaëlis Tograi (1661)”, — en „Abul Farajii historia dynastarum orientalium (1663, 3 dln)”.
Richard Pococke, een Engelsch geleerde. Hij werd geboren in 1704 te Southampton, studeerde te Oxford, reisde in 1737—1742 in Egypte, Arabië en Griekenland, en werd daarna archidiaconus te Dublin, in 1756 bisschop te Ossory in Ierland, in 1765 bisschop van Meath, en overleed in laatstgenoemd jaar. Behalve eene verzameling van Grieksche en Latijnsche opschriften leverde hij eene belangrijke „Description of the East and some other countries (1743—1745, 2 dln met 178 koperen platen; 2de druk, 1774)”.
