Planck

betekenis & definitie

Gottlieb Jacob Planck, een verdienstelijk Duitsch geleerde, geboren den 15den November 1751 te Nürtingen in Würtemberg, studeerde te Tübingen, werd in 1780 predikant te Stuttgart en in 1781 hoogleeraar aldaar, in 1784 hoogleeraar in de theologie te Göttingen, in 1805 superintendent-generaal van het vorstendom Göttingen en in 1828 abt te Bursfelde; hij overleed den 31sten Augustus 1833. Hij hoeft eene reeks van voortreffelijke geschriften in het licht gegeven, en van deze noemen wij: „Geschichte der Entstehung, der Veränderungen und der Bildung unseres protestantischen Lehrbegriffs (1781—1800, 6 dln; 2de druk van dl 1—3, 1791)”, — „Ueber die Trennung und Wiedervereiniging der getrennten christlichen Hauptparteien (1803)”, — „Geschichte der Entstehung und Ausbildung der christlich-kirchlichen Gesellschaftsverfassung (1803—1809, 5 dln)”, — „Geschichte der Christenthums in der Periode seiner ersten Einführung in die Welt (1819, 2 dln)”, — en „Geschichte der protestantischen Theologie von der Konkordienformel an bis in die Mitte des 18 Jahrhunderts (1831)”.