Philae, een eiland in de Nijl bij Assoean in Opper-Egypte, bestaat uit graniet, is 380 Ned. el lang en 130 Ned. el breed en heeft zijne vermaardheid te danken aan zijne schoonheid en aan de Egyptische tempels, die er verrijzen. Zijn Egyptische naam was Ilak of met het lidwoord P’Ilak, waaruit in de dagen der Ptolomaeussen de naam van Philae ontstond. Het geheele eiland is omgeven door een terras, en de grond was er gewijd aan Isis, welke men aldaar onder den naam van Hathor (Aphródite) vereerde. De gedenkteekenen der Oudheid, die er ongeveer de helft der oppervlakte beslaan, namelijk de vrij wél bewaard gebleven tempel met zuilengangen, pylonen en muurschilderingen, zijn niet bijzonder merkwaardig, daar zij eerst tijdens de 30ste dynastie door Nectanebus I (378—360 vóór Chr.) werden gesticht.
De overige gebouwen zijn van de Ptolemaeussen afkomstig en werden door de Romeinsche Keizers, vooral door Tiberius, vergroot en verfraaid. In 577 werd de tempel in eene kerk van den heiligen Stéfanus herschapen en door de Christenen van afgodsbeelden gezuiverd. Naast de kerk ontstond eene stad, waarvan de grondvesten nog zigtbaar zijn. Thans is Philae onbewoond, maar wordt noch altijd door vele reizigers bezocht.
