Pakington, een Engelsch staatsman, geboren den 20sten Februarij 1799 op Powick Court in het graafschap Worcester, een zoon van William Russell, studeerde te Oxford, erfde in 1830 de aanzienlijke goederen van zijn oom van moederszijde, sir John Pakington, en aanvaardde diens naam. In 1837 werd hij lid van het Parlement, voegde er zich bij de Tories en werd een trouw aanhanger van Peel, die hem tot baronet benoemde. Hij verliet de zijde van dien minister, toen deze zich schaarde bij de afschaffers der graanwetten, en streed met Bentinck en Disraëli in de voorste gelederen der protectionisten. Toen deze in 1852 aan het roer kwamen, werd Pakington belast met de portefeuille van Koloniën.
Zoodra het ministérie kort daarna aftrad, kwam Pakington allengs tot vrijzinnige beginselen; hij ijverde voor de verbetering van het volksonderwijs en in 1857 zelfs voor de emancipatie der Israëlieten. Niettemin aanvaardde hij in 1858 in het conservatieve ministérie Derby de portefeuille der Admiraliteit en maakte zich jegens de marine zoo verdienstelijk, dat hij bij zijn aftreden het grootkruis der Bath-orde ontving. In het derde ministérie Derby (1866) werd hij weder minister van Marine en daarna van Oorlog, bekleedde deze betrekking tot in December 1868, en was daarna weder werkzaam als lid van het Parlement.
