Ochoa (Don Eugenio de), een verdienstelijk Spaansch letterkundige, geboren den 19den April 1815 te Lezo in Guipuzcoa, ontving zijne opleiding eerst aan het collegie van San Mateo en later aan dat van San Tomas te Madrid, bezocht in 1829 de Ecole des arts et des métiers te Parijs en hield zich daarenboven bezig met de schilderkunst.
Eene oogziekte noodzaakte hem echter het penseel neer te leggen, en hij keerde in 1834 terug naar Madrid, waar hij deel uitmaakte van de redactie der „Gaceta de Madrid”, totdat de gebeurtenissen van La Granja hem noodzaakten om zich weder naar Parijs te begeven. Hier schreef hij in verschillende dagbladen en wijdde zijne krachten vooral aan de uitgave van den „Tesoro de autores espanoles”, welke bij Baudry in het licht verscheen.
In 1844 werd hij te Madrid onderbibliothecaris der Nationale Boekerij en een jaar daarna „jefe politico (districtsgouverneur)” te Huésca, — voorts in 1847 directeur der landsdrukkerij, toen chef de bureau in het ministérie van Onderwijs, daarna afgevaardigde naar de Cortes, en in 1854 kamerheer der Koningin.
Reeds in 1844 was hij lid geworden van de Spaansche Académie en later nam hij ook zitting in de Académie voor geschiedenis. Hij overleed den 29sten Februarij 1872. Hij heeft onderscheidene vertalingen uit het Fransch geleverd, voorts talrijke belangrijke artikelen in dagbladen en tijdschriften, eenige drama’s en verhalen en een bundel gedichten („Eco del alma”).
Ook bezorgde hij uitgaven van klassieke Spaansche werken en vervaardigde op last van koning Lodewijk Philips den „Catalogo de los manuscriptos espanoles, existentes en todas las bibliotecas de Paris (1844)”.
