Jicht (arthritis) openbaart zich gewoonlijk door pijn in de leden, inzonderheid in de voetgeleding, in welk geval zij ook den naam van podagra draagt. Acute jicht wordt veelal voorafgegaan door eene gebrekkige spijsvertering en veroorzaakt scheurende, in hevigheid afwisselende pijnen, gevolgd door koorts. De urine is daarbij rood gekleurd, heeft een rood bezinksel en bevat veel phosporzuur. De lijder kan zich niet bewegen zonder hevige pijn te gevoelen.
Deze vermindert echter binnen een etmaal; hij slaapt, wasemt uit en gevoelt zich na het ontwaken beter, terwijl de aangedane deelen rood, gezwollen en gespannen zijn. ’s Avonds verheft zich de pijn en vertoont zich weder koorts, doch doorgaans telkens met minder hevigheid, en in 5 of 6 dagen is de eerste aanval verdwenen, die zich echter veelal nog een paar maal herhaalt. Zulke aanvallen komen echter terug, en terwijl de pijnen afnemen, blijft de zwelling aanhouden en brengt zelfs steenachtige verkalking voort. De huid wordt daarbij paars, en de jicht kan maag-, long- en hartontstekingen veroorzaken, die den dood ten gevolge hebben.
Chronische of slepende jicht, doorgaans een gevolg van de acute, onderscheidt zich door de veranderlijkheid harer verschijnselen. Zij verwekt bij afwisseling pijn in verschillende ledematen en deelen en wordt ook wel met den naam van vliegende jicht bestempeld. Daarbij is de spijsvertering gestoord, en de aanvallen zijn heviger na een overvloedig middagmaal, na het gebruik van wijn en sterke dranken, na het vatten van koude en na hevige gemoedsaandoeningen. Gewoonlijk zijn jichtlijders ontevreden, korzelig, twistziek en opvliegend. Door de jicht worden de leden, door zwelling en zamentrekking der spieren, dikwijls misvormd en voor gebruik ongeschikt. De peesvliezen der gewrichten worden dik, ondoorschijnend en rood, en de jichtknobbels bevatten zelfstandigheden, die men anders in de beenderen en in de urine aantreft, zooals, piszuur natrium, pisznur calcium, phosporzuur calcium, natriumchloride en somtijds aanmerkelijke hoeveelheden piszuur.
De oorzaken van jicht zijn tot nu toe onbekend. Deze ongesteldheid volgt veelal op een overvloedig tafelgenot en op het gebruik van zware wijnen en likeuren. Vandaar dat meer mannen dan vrouwen door haar bezocht worden. Ook kan men in sommige familiën eene bepaalde vóórbeschiktheid voor jicht opmerken. Kinderen van jichtlijders sukkelen wel eens aan steen of graveel, zoodat hier een zeker verband onloochenbaar is. De behandeling dezer ziekte vereischt al de zorg van een ervaren geneesheer; de leefwijze moet zeer matig wezen, daar onmatigheid alligt met een nieuwen aanval gestraft wordt. Vooral wordt eene gepaste beweging sterk aanbevolen.
