Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 08-08-2018

Incident

betekenis & definitie

Incident (Een) is een tusschenprocès in een procés. Het onderwerp van een incident, hoewel met het hoofdonderwerp van het geding in verband staande, is meestal van zoodanigen aard, dat het vóór het verdere onderzoek der hoofdzaak kan en zelfs moet afgedaan worden. Nadat de eischer bij conclusie van eisch zijnen eisch gedaan heeft, kan hij zelf of de gedaagde, zelfs vóór het antwoord ten principale, zulk een incident opwerpen door het instellen eener incidentéle vordering — incidenteel verzoek —, die dan aanleiding geeft tot eene incidentéle procedure en beéedigd wordt bij een incidenteel vonnis, zoo althans de zamenhang met de hoofdzaak niet zoodanig is, dat deze door de behandeling van het incident ook in staat van wijzen is gekomen, en dus tegelijk met het incident bij eindvonnis afgedaan kan worden. De strekking van zulk eene incidentéle vordering kan zeer verschillend zijn.

Zoo is de eisch van den gedaagde, dat de eischer, die vreemdeling is, vóór het antwoord borg stelle voor de betaling van de procèskosten, eene incidentéle vordering, die ligt aanleiding geeft tot eene incidentéle procedure. Zoo kan zoowel de eischer, als de gedaagde incidenteel vorderen, dat de zaak, waarover in het hoofdgeding getwist wordt, gesequestreerd — d. i. in geregtelijke bewaring gesteld — worde, of dat door den regter andere middelen van regten bevolen worden, waardoor gedurende de procedure de regten en belangen, van hen, die het aangaat, ongeschonden bewaard blijven. Zoo kan eene der partijen incidenteel vorderen, dat zij bij vonnis van den regter worde toegelaten tot het bezigen van zeker bewijsmiddel tot staving van de grondslagen van hare beweringen, wat vooral te pas komt, waar twijfel bestaat, of zeker bewijsmiddel in ’t gegeven geval toelaatbaar is, of niet. Zoo kan ook mededeeling van stukken, door de partij in afschrift in ’t geding gebragt, of zelfs van niet in ’t procès gecommuniceerde, maar van beide gemeene en onder één harer berustende titels of bewijzen worden geëischt, of het verzoek worden gedaan, dat de regter een onderzoek door deskundigen bevele, of zelf door eene geregtelijke plaatsopneming zich van den toestand van een betwist terrein ga overtuigen. Een incidenteel verzoek geschiedt niet bij dagvaarding —want de partijen zijn reeds zamen in het procès —, maar bij conclusie, houdende de middelen, waarop het verzoek gegrond is, zoo noodig met aanbod van mededeeling der bewijsstukken. De verweerder in het tusschengeschil deelt op gelijke wijze zijn gemotiveerd antwoord mede. Alle incidentéle vorderingen moeten inééns gedaan worden; de kosten van dezulke, welke naderhand mogten worden gedaan, en waarvan de oorzaken reeds tegelijkertijd met de vroegere bestonden, mogen door de triomférende partij op hare wederpartij niet worden verhaald. Niettegenstaande dit billijk en verstandig voorschrift van het procèsregt, weten vele regtsgeleerde practizijns door eene schrandere opeenstapeling van allerlei incidenten den duur der procèssen aanmerkelijk te rekken tot groote schade der justitiabelen en ook der regtspraktijk in het algemeen.