Hoofdstukken (De drie) waren oorzaak van een kerktwist in de 6de eeuw, waardoor de scheuring tusschen de Oostersche en Westersche Kerk allengs werd voorbereid. Genoemde hoofdstukken waren de geschriften van Theodorus Mopsvestenus, die van Theodoretus tegen Cyrillis, en de brief van lbas van Edessa over de kerkvergadering te Ephese. Het concilie te Chalcedon verklaarde ze regtzinnig, hoewel er, naar men meende, Nestoriaansche dwalingen in voorkwamen. Tegen die verklaring verzetten zich de Westersche bisschoppen met Vigilius, bisschop van Rome, aan het hoofd.
De Keizer ontbood laatstgenoemde naar Constantinopel, waar hij zich onderwierp, terwijl hij bij zijn terugkeer te Rome zijn verzet vernieuwde. Op een concilie te Constantinopel werd het gevoelen des Keizers bekrachtigd, waartegen Vigilius zich al weder aankantte, doch toen hij verbannen werd, verklaarde hij zich bereid om in het besluit van het laatste concilie te berusten, waarna hij, na Rome te hebben bereikt, ten vierden male van gevoelen veranderde en de „Drie Hoofdstukken” met den naam van godlasterlijke geschriften bestempelde. Facundus Hermianensis heeft 12 boeken over dezen twist geschreven, welke in verzamelingen van geschriften der Kerkvaders zijn opgenomen.
