De Goudkust is een gedeelte der kust van Guinea, hetwelk over eene lengte van 70 uren gaans zich uitstrekt van de Voltatot aan de Slangenrivier en ten noorden door het Siérra-Leona-gebergte, ten zuiden door den Atlantischen Oceaan begrensd is.
Langs de zee is het land vlak en zandig, — meer binnenwaarts heuvelachtig en vruchtbaar. Onderscheidene Europésche natiën hebben er van ouds bezittingen. De eerste sterkten zijn er gesticht door de Portugézen, doch vielen weldra in handen der Nederlanders, die ze een paar jaar geleden aan Engeland hebben afgestaan. Tot die sterkten behooren de forten St. Antonie, St. Sebastiaan, St. George d’Elmina en Crevecoeur.
Na de afschaffing van den slavenhandel levert het land er niet veel anders op dan stofgoud, olifantstanden en palmolie. De inboorlingen zijn er over het algemeen wèl gebouwd, sterk gespierd, bijgeloovig, traag en bedriegelijk. Het voornaamste Negerrijk is dat der Ashantijnen, tegen hetwelk Engeland in 1873 een voorspoedigen oorlog heeft gevoerd. Voorts heeft men er een aantal kleine rijkjes, zooals Acra, Aksim, Akwapin, Dagoemba, Fanti, Kommanie, Lampi, enz.
