Gorostiza (Don Emanuël Eduardo de), een diplomaat en blijspeldichter, geboren den 16den November 1790 te Veracruz, waar zijn vader, een Spaansch generaal, gouverneur was, trad in 1815 het eerst te Madrid als blijspeldichter op, alwaar later zijne beroemde stukken „Indulgencia para todos”, — „Don Dieguito”, — „Las costumbres de antano”,— en „Tel cual para cual” bij herhaling opgevoerd en met klimmenden bijval ontvangen werden. Als een ijverig aanhanger der constitutie van 1820 moest hij na de Restauratie van 1823 naar Engeland de wijk nemen. Dóar vervoegden zich de bewoners van Mexico bij hem, om gebruik te maken van zijne talenten by hunne onderhandelingen met de regéringen van Europa, van welke zij het erkennen hunner onafhankelijkheid verlangden. Hij bevorderde met zooveel beleid de belangen des lands in Pruissen, Nederland en elders, dat hy tot gevolmagtigde van Mexico te Londen benoemd werd en zich tot 2-maal toe in die betrekking naar Parijs begaf, waar hij een tractaat met de Fransche regéring sloot.
Tevens besteedde hij zijne vrije uren aan de vervaardiging van zijn beroemd blijspel: „Contigo pan y cebolla”, waaraan Scribe de stof ontleende voor de vaudeville: „Une chaumière et son coeur”. Later keerde hij naar Mexico terug, waar hij de betrekking van staatsraad bekleedde en het bestuur van den schouwburg op zich nam, voor welken hij onderscheidene blijspelen schreef. Eene bloemlezing uit zijne werken is onder den titel „Teatro escogido” in 1825 in 2 deelen te Brussel in het licht verschenen.
