Gelasius is de naam van 2 R. Katholieke pausen, namelijk:
Gelasius 1, die van 492 tot 496 den Heiligen Stoei bekleedde. Hij beweerde reeds, dat het opzigt op de regtzinnigheid en op de kerkelijke tucht aan den Paus toekwam, — ’t geen men in die dagen niet wilde toegeven. Merkwaardig is, ter beoordeeling van den toestand der Godgeleerde wetenschap in die dagen, zijn werk: „Decretum de libris recipiendis”, waaruit blijkt met hoe groote bekrompenheid de geschriften der Kerkvaders beoordeeld werden. Daarenboven schreef hij: „De duabus in Christo naturis”, een werk, tegen Eutyches gerigt.
Gelasius II, die van 1118 tot 1119 de teugels van het bewind in handen had. Hij droeg te voren den naam van Johannes van Gaëta en werd gekozen door de partij, die zich tegen keizer Hendrik V verzette. Laatstgenoemde koos paus Gregorius VIII, zoodat Gelasius de wijk moest nemen. Hij bleef op de vlugt en overleed in het klooster te Clugny.
Voorts kent men nog een Gelasius van Cyxicus, die omstreeks het jaar 476 de geschiedenis der Kerkvergadering te Nicaea beschreven heeft.
