Frère-Orban (Hubert Joseph Walther), een Belgisch staatsman, geboren te Luik den 22sten April 1812, ontving zijne opleiding in zijne geboortestad en later te Parijs, werd in 1832 advocaat te Luik en vervolgens lid van den gemeenteraad aldaar. Zijne deelneming aan den strijd tegen de R. Katholieke ministériën en zijne uitstekende gaven verschaften hem in 1847 het lidmaatschap der Tweede Kamer en kort daarna — toen na den val van de Theux een vrijzinnig kabinet tot stand kwam onder Rogier — de portefeuille van Openbare Werken, welke hij den 18den Julij 1848 met die van Financiën verwisselde. Drie maanden vóór de aftreding van dit kabinet (31 October 1852) nam Frère-Orban, die zich met kracht verklaard had tegen het Fransche toltarief, zijn ontslag en schreef het belangrijke werk „La main-morte et la charité” (1854—1857, 2 dln)”, waarmede hij zich voorbereidde tot den strijd over de wet op de liefdadigheid, welke in 1857 de vrijzinnige partij weder aan het bestuur bragt. Sedert dien tijd stond hij — met uitzondering van eenige maanden in het jaar 1861 — vele jaren aan het hoofd van het departement van Financiën.
Zonder de lasten te verzwaren, bragt hij, in weerwil van de verlaging van het toltarief en van de vermeerdering der staatsuitgaven, vooral voor onderwijs, in 8 jaar tijds het bedrag der inkomsten op 78 millioen, zoodat groote werken tot stand gebragt, de vestingwerken van Antwerpen voortgezet en de gelden voor den afkoop van den Scheldetol aan Nederland betaald konden worden. Vooral verbeterde hij het binnenlandsch verkeer door afschaffing der stedelijke octrooijen. Gedurende bijna 13 jaren was deze bekwame staatsman de ziel van het kabinet. De verkiezingen van 1866 versterkten zijne partij, — deze leed bij die van 1868 geen verlies, doch in 1870 spanden de Ultramontanen zamen met de Radicalen en met een aantal ontevredene Liberalen, zoodat de ministeriële meerderheid bezweek. Toen trad het ministérie-FrèreOrban af, en werd door een ultramontaansch kabinet — het ministérie-d'Anethan — vervangen. Frère-Orban is sedert 1851 minister van Staat, en behoort tegenwoordig tot de leden der Tweede Kamer.
