Eckert (Karl), een Duitsch musicus, geboren te Potsdam den 7den December 1820, ontving het eerste onderwijs in de muziek van Zélter en Rungenhagen en op de viool van Hubert Bies. Reeds in 1831 werd de 46ste Psalm, door hem gearrangeerd voor solo, koor en orchest, in de „Singacadémie” onder zijne eigene directie uitgevoerd. In 1832 volgde eene opera in 3 bedrijven, „Kätchen von Nürnberg” genaamd, die in den schouwburg te Berlijn, desgelijks onder zijne leiding, ten gehoore werd gebragt, — in 1834 het oratorium „Ruth”, — en in 1836 de opera in één bedrijf „Der Laborant”. In laatstgenoemd jaar begaf hij zich naar Leipzig, waar hij tot 1839 het onderwijs genoot van Mendelssohn-Barthóldy.
Hij componeerde voorts het oratorium „Judith”, en vertoefde achtereenvolgens te München, te Parijs en te Rome. Hier componeerde hij de opera „Wilhelm von Oranien”, die in 1846 in den schouwburg te Berlijn werd opgevoerd. Ook ontving hij eene uitnoodiging van den Koning der Nederlanden, om haar te ’s Hage ten tooneele te brengen, hetgeen in 1848 geschiedde, nadat zij voorzien was van een Franschen tekst. Toen hij daarna wederom eenigen tijd te Parijs had doorgebragt, begaf hij zich naar Londen, waar hij concerten organiseerde, doch in de jaren 1850 en 1851 was hij kapèlmeester aan de Italiaansche opera te Parijs. In1852 vergezelde hij Henriette Sontag naar Amerika, — in 1863 werd hij kapèlmeester aan de Keizerlijke opera te Weenen, — van 1861—1868 was hij werkzaam als hof kapèlmeester te Stuttgart, en in 1869 aanvaardde hij eene dergelijke betrekking te Berlijn.
