Diptychon noemden de Grieken eene schrijftafel, die uit 2 zamengevouwen bladen bestond. Eene van 3 bladen droeg den naam van triptychon enz. Zulk eene schrijftafel diende oorspronkelijk tot huiselijk gebruik en was daartoe met was bedekt. Later vervaardigde men ze van ivoor, zilver en goud, en ze werden met kostbaar beeldwerk versierd.
Te Rome bedienden zich de hooge magistraatspersonen daarvan, om daarop openlijke schenkingen te griffelen, en ze werden vervolgens ook ingevoerd, in de Christelijke Kerk, waar zij de namen droegen der gedoopten, der keizers, der bisschoppen, der martelaars en der weldoeners der gemeente. Die namen werden weleer door de priesters vóór de aanvang van het gebed voorgelezen, — een gebruik, dat in de Grieksche en Arménische Kerk nog bestaat. Dat zulke diptycha van groot belang zijn voor de genealogie, behoeven wij naauwelijks te vermelden.
