Collaert (Jean Antoine de), een verdienstelijk krijgsman, geboren te Blehen den 13den Junij 1761, trad eerst in Oostenrijksche dienst en zag zich in 1795 in ons Vaderland geplaatst als luitenant-kolonel bij de Bataafsche huzaren. Als commandant van dit regiment onderscheidde hij zich in 1799 bij den inval der Engelschen in Noord-Holland, voorts in de Napoleontische oorlogen en werd in 1805 kolonel en commandant der garde van den raadpensionaris Schimmelpenninck. In 1807 werd hij generaal-majoor, kort daarna kolonelgeneraal der garde grenadiers en kurassiers van koning Lodewijk, en na de inlijving van ons Vaderland in Frankrijk veldmaarschalk en commandant van Zara in Dalmatië. Na den val van het Keizerrijk kwam hij als luitenantgeneraal der cavalerie in Nederlandsche dienst.
In den slag bij Waterloo werd zijn voet door een kogel verbrijzeld, en hij overleed te Brussel aan de gevolgen daarvan op den 17den Julij 1816. Hij was ridder-grootkruis van de orde der Unie, officier van het Legioen Van Eer, ridder der orde van St. Louis en commandeur der Militaire Willemsorde.