Cassander, de oudste zoon van Antipater, die na den dood van Perdiccas het bestuur op zich genomen had van het groote Macedonische rijk, werd geboren omtreeks het jaar 355 vóór Chr. Kort vóór den dood van Alexander de Groote begaf hij zich naar Babylon, om zijn vader bij dezen vorst te regtvaardigen. Na den dood van Alexander werd hij door Perdiccas tot aanvoerder der schaar van Edelen benoemd en vervolgens aan Antigonus, veldheer in West-Azië, als miliarch toegevoegd, doch door dien krijgsoverste gekrenkt, keerde hij weldra naar Macedonië terug.
Toen zijn vader op zijn sterfbed Cassander's wapenbroeder Polysperchon met het rijksbestuur bekleedde en aan hem enkel de Miliarchie toevertrouwde, verliet hij Macedonië, verklaarde Polysperchon den oorlog, sloot een verbond met zijn voormaligen vijand Antigonus en met den Egyptischen Ptolemaeus, en maakte in 318 zich meester van Athene en van onderscheidene Grieksche steden. Koningin Eurydice benoemde hem nu in plaats van Polysperchon tot rijksbestuurder; Cassander ijlde naar Macedonië, waar bij zijne komst zijn tegenstander en zijn broeder Nicanor reeds overwonnen en gedood waren. Met kracht drong hij voorwaarts, veroverde Pydna en trad in het huwelijk met Thessalonica, de halve zuster van Alexander, om zich te verzekeren van de Macedonische heerschappij.
Hij voegde zich bij het verbond, door Ptolemaeus, Lysimachus, Seleucus en Lyzander tegen Antigonus gesloten, doch verloor Epirus en den geheelen Peloponnésus, zoodat hij enkel Macedonië en Thessalië behield, terwijl het vredestractaat (311) luidde, dat hij veldheer in Europa zou blijven tot aan de meerderjarigheid van den jongen Alexander. Toen hij nu dezen met zijne moeder liet ombrengen, stelde Polysperchon een anderen zoon van Alexander de Groote, Hercules genaamd, tegen hem over en trok naar Macedonië. Cassander wist hem echter over te halen, om zijn 7-jarigen beschermeling door vergif uit den weg te ruimen (309).
Nu zocht hij zijne heerschappij in Griekenland te bevestigen, en reeds was Athene op het punt om te bezwijken , toen Demetrius Polyorcetes, de zoon van Antigonus, hem noodzaakte tot een verderfelijken terugtogt door de Thermopylae (303) en zelf zegepralend door Thessalië voortrukte naar Macedonië. Cassander smeekte om den vrede, doch zijn vijand eischte eene volkomene onderwerping. Nu sloot hij tegen dezen een magtig verbond; Antigonus riep zijn zoon terug, en Cassander heroverde niet alleen de verloren Thessalische steden, maar zond ook een leger van 12000 man voetvolk en 500 ruiters naar Azië. Antigonus leed bij Ipsus de nederlaag, en bij den vrede, die daarna gesloten werd, verkreeg Plistarchus, een broeder van Cassander, de heerschappij over Cilicië. Door een aanval op het eiland Corcyra kwam Cassander vervolgens in oorlog met Agáthocles van Syracuse en verloor zijne schepen. Nieuwe pogingen, om Griekenland te veroveren, leden insgelijks schipbreuk. Hij overleed in het jaar 297 vóór Chr.
