Pierre Jean George Cabanis, een uitstekend en menschlievend Fransch geneesheer, werd geboren te Cosnac den 5den Julij 1757, studeerde te Parijs in de letteren en begaf zich reeds vroeg, als secretaris van een aanzienlijk Poolsch edelman, naar Warschau. Daarna studeerde hij van 1775 tot 1781 te Parijs in de geneeskunde en vestigde zich als arts te Auteuil. Hier voltooide hij eene reeds lang begonnen vertaling van de „Ilias,” doch nam in 1783 met zijn „Serment d’un médecin” afscheid van de fraaije letteren. Hij behoorde tot de voorstanders der Revolutie, en Mirabeau stierf in zijne armen.
Gedurende het Schrikbewind zocht hij in vergetelheid te leven, doch later werd hij hoogleeraar in de gezondheidsleer enz. aan de geneeskundige school te Parijs, lid van het Instituut, commandeur van het Legioen van eer, volksvertegenwoordiger in den Raad van 500 en lid van het Comité du Salut. Hij overleed den 5en Mei 1808 niet ver van Meulan. Zijn voornaamste geschrift is „Traité du physique et du moral de l’homme (1802 en 1824)”; ook is er eene uitgave van zijne gezamenlijke werken verschenen (1823 tot 1825). In zijne Lettre posthume et inédite sur les causes premières” beschrijft bij het levensbeginsel of de ziel als eene zelfstandigheid, die de organen des ligchaams vereenigt en bij den dood van deze scheidt.
