Tot de gevaarlijkste soorten van vergiftige slangen behoort de brilslang, een geslacht van de groep der schild-adders. Zij heeft een korten, breeden, driehoekigen kop, een dikken hals, dien zij opblazen en schildvormig uitzetten kan, een eenigzins gezwollen buik, ongelijke, in schuinsche dwarsrjjen geplaatste schubben en een langen, kegelvormigen, puntig-uitloopenden staart. Zij bewoont de verzengde gewesten van Afrika en Indië.
Zij kan hare kaken wijd opensperren, en vooraan vertoonen zich de groote giftanden, die niet doorboord maar enkel van groeven voorzien zijn, waarlangs het gif in de wonde droppelt. Daarachter staan sterke baaktanden.
Wij kennen 3 soorten van dit geslacht, namelijk de Indische brilslang (Naja tripudians, cobra de capello, zie bijgaande figuur), die op den hals geteekend is met eene figuur, die de gedaante van eene knijpbril heeft, — den Egyptischen schild-adder (Naja Haje), en den smalkoppigen schild-adder (Naja angusticeps). De Indische is algemeen bekend, omdat de slangenbezweerders zich bjj hunne vertooningen van dit dier bedienen. Wanneer het getergd wordt, rigt het zich op en schuift zich op zjjn staart her- en derwaarts. Tevens blaast het den hals op en vormt eene soort van muts of kap , waarin zich de sissende kop verbergt, en waarop men den bril ontwaart. Door eene drukking in den nek komt het in een toestand van krampachtige verstijving, en het laat zich afrigten, om op de maat der fluit te dansen.
De slangenbezweerders halen aan de brilslang eerst de giftanden uit den bek, door haar in een wollen lap te doen bijten en deze daarna snel terug te trekken, doch er zijn ook andere zoo vermetel, dat zij aan die afschuwelijke dieren hunne tanden laten behouden. Aan het verhaal van een zeeofficier, die te Trinconomale op Ceylon de vertooningen van een slangenbezweerder bijwoonde, ontleenen wij het volgende: De slang werd in eene mand medegebragt, rigtte zich op bij de muziek, werd eerst woedend, maar kwam na verloop van een kwartier uurs in eene soort van bedwelming, waarbij zij zich gestadig heen en weder bewoog, terwijl de oogen van den bezweerder en van de slang onophoudelijk op elkander gerigt waren. Toen de slang zich in dezen toestand bevond, naderde de bezweerder langzaam en kuste haar op den kop. Snel trad hij terug, want de toornige slang beet
naar hem, maar trof hem nooit. De officieren deden eene kip door haar bjjten, en deze was in den tijd van 6 minuten dood. — Menigeen heeft zich van het leven beroofd, door zich aan den beet dezer slang bloot te stellen; dat Cleopatra dit gedaan heeft, is algemeen bekend.
